en nu...

Inmiddels hebben we een start gemaakt met ons onderzoek in het ziekenhuis. De eerste observaties wat dat betreft zijn al verwerkt. Het is moeilijk te vergelijken met de situatie in Nederland. De verpleegkundigen hier zijn liever lui, dan moe. De dag bestaat voor ons dan ook uit veel nietsdoen, vervelen tijdens het meelopen. Gelukkig zit dat deel er al bijna op en kunnen we dan echt beginnen met het project. Daarnaast hebben we inmiddels al aardig kennis kunnen maken met de buurt, de mensen, de stad en de omgeving. De natuur buiten de stad is ontzettend mooi, heel groen en heel veel vers fruit overal aan de bomen. Het is heerlijk om gewoon een sinaasappel, rambutan, mango, papaja of banaan te kunnen plukken en gelijk lekker opsmikkelen. De tripjes hier zijn grotendeels op eigen houtje te organiseren, als je je goed laat informeren. Hier maken wij dan ook dankbaar gebruik van. Komend weekend hopen we zo naar Brownsberg te gaan. Afgelopen zaterdag zijn wij naar Domburg en Laarwijk geweest met nog 4 andere meiden. Het is geweldig met elkaar op avontuur te gaan. Zo kwamen we zaterdag tijdens een wandeling tussen de fruitplantages, in de jungle terecht. Overal zie je dan vreemde planten en dieren.
Verder maken we dankbaar gebruik van het zwembad op militair terrein hier vlakbij, doen we de boodschapjes bij de Chinese winkeltjes en gaan we regelmatig naar het centrum van Paramaribo. Om uit te gaan, te shoppen of de toerist uit te hangen.
Vandaag kregen we ook nog een aanbieding voor een huis hier in de buurt. Maar eigenlijk zitten we wel heel gezellig hier, dus dat we niet kunnen koken, nemen we voorlopig maar voor lief. Verhuizen kunnen we altijd nog.
Check de foto's (in fotoboek)
- foto 1: de zusterflat, op de 1e verdieping zitten wij. daar hangt ook de telefoon en is onze hangplek
- foto 2: Marlies en Veerle in beeld tijdens het wandelen in Laarwijk
- foto 3: Marije krijgt les in het uithalen en vlechten van kroeshaar.