alweer een maandje...

Inmiddels zitten we hier al weer een maand, en die maand is echt omgevlogen. We zijn inmiddels toch wel serieus bezig met het onderzoek en het verslag en ook de interviews zitten al in de planning.
Verder geven de weekenden ons een erg lekker vakantiegevoel.
Afgelopen weekend hebben we ook weer heerlijk relaxed doorgebracht.
Zo begonnen we vrijdag met een bezoek aan het pannenkoekenhuis (ja, na een maandje rijst, krijg je daar toch wel trek in). Overigens wilden we met de bus gaan, maar die kwam maar niet. En ja, wat doe je dan…. Je steekt je duim op en gaat proberen te liften. We waren alleen met z’n zessen… Dus het moest wel een grote auto zijn. Uiteindelijk stopte (zo bleek later) Milton. En met een beetje proppen ging dat best. Natuurlijk wilden we hem daarvoor bedanken en hebben hem meegenomen naar het pannenkoekenhuis. Ook vond hij het vanzelfsprekend om ons weer terug te brengen, terug mochten overigens een paar van ons in zijn grote laadbak. Wat natuurlijk grote lol betekende.
Zaterdag zijn we naar Zanderij 1 geweest. Een soort van grote vijver, klein meertje, met heel bruin water (van alle rottende bladeren), midden in het bos (zie foto). Dit dient als vermaak voor de Surinamers en ook wij hebben ons hier prima vermaakt. In bikini survivelen. Door het water wadend de jungle in… Er zal vast af en toe een gil uit het bos gekomen zijn. Beetje rondhangen, vuurtje stoken, in het bruine water liggen (schijnt een helende werking te hebben). ’s Avonds wederom uit eten. Dit keer bij de Braziliaan, waar we op een romantisch balkonnetje kwamen te zitten, met uitzicht op een groep mannen. Esther en Marlies waren al snel de limoenschilletjes (uit de cocktails) aan het mikken op de leukste mannen die beneden zaten. En daarna elkaar aan het opjuinen om maar excuses te gaan aanbieden (met een drankje) beneden. Uiteindelijk was het Marlies die dat deed. De rest zat natuurlijk vol verwachting toe te kijken en met fototoestel in de aanslag. En ja hoor, even later kwam die man met een drankje naar boven om even een praatje te maken. Hij heette Frank en was dokter in het leger. Toen hij hoorde dat Veerle over 10 minuten jarig zou zijn, was hij overigens weer snel weg. Intussen hadden Marlies en Evelien al geregeld dat Veerles verjaardag aangekondigd zou worden door de band. En was Veerle naar de wc gestuurd, zodat iedereen klaar kon gaan zitten met ballonnen e.d. Natuurlijk werd er nog gezongen. Daarna werd Veerle naar beneden geroepen en werd er beneden voor haar gezongen en kwam er een oudere man naar voren om met haar te dansen.
Zondag hebben we weer uitgebreid haar verjaardag gevierd, met grote taart, brunch in het gras en lekker luieren.
Nu eerst weer een paar dagen aan de slag en dan volgend weekend naar Brownsberg. Een groot natuurpark op een paar uur rijden van de stad. We hebben daar een huis gehuurd met z’n achten.